Friday 6 February 2015

16-21

Oce. Cymru wedi colli i Loegr.

Wna i ddim yn defnyddio fy mlog i siarad am y gem. Digon o rygbi 'da fi ar waith, ond ers dechrau dysgu'r iaith fy nheimladau i ganlyniadau tim genedlaethol wedi newid.

Cyn 2012 'o'n i'n crac iawn os Cymru colli. Ac yn enwedig os wnaeth Cymru colli i Loegr. Heno, dwi'n siomedig. Siomedig ar ol gwylio Cymru chwarae rwtsh.  Ond, jyst siomedig. Dim yn grac.

Pam?

Wel, a:) Roedd Lloegr y tim well ar y nos, felly chwarae teg iddyn nhw, ond

b) Cyn dechrau Cymraeg, wnes i ddefnyddio chwaraeon fel modd i ddangos o'n i'n Cymro.. Dwi ddim yn Gymro rili, hanner o fy ngwaed yw Saes. (Dwi wedi byth yn teimlo fel Saeson, ond mae'n ffaith.)  Felly, pryd oedd Cymru yn golli teimlais i gutted achos oedd chwareon yr unig modd roedd posib i fi i fod Cymro.

Nawr, dwi'n derbyn canlyniadau siomedig yn fwy hawdd. Pam. Fel siaradwr Cymraeg (ie, oce, falle dim cweit, ond, digon agos) dwi ddim yn gweld canlyniadau o dimau genedlaethol yn yr un modd. Nid yw chwaraeon yn mor bwysig yn y grand scheme of things/

Wedodd ffrindiau (Cymraes) i fi heno: "Stop being so mature about this!"

Roedd ymateb o fi: " I want Wales to be a strong nation, in sport yes, but in general. Part of that means we need to get over the obsession with the English."

Dwi'n moyn gweld Cymru fel gwlad annibynnol, hyderus a chryf. Pan bydd hyn yn digwydd bydd y Saeson ein ffrindiau agosaf.  Nid yw guro Lloegr ar rygbi (neu pel-droed) popeth. Nes pawb yng Nghymru deall hyn bydd ein gwlad byth yn symud ymlaen. Ddylai Cymru ddim yn rely ar canlyniadau chwareon i ddangos ein cryfder.

Wna i dderbyn unrhyw canlyniad os Cymru cerdded ar y gae fel gwlad o statws cyfartal.   .